10 Ιουνίου: 24ωρη Γενική Απεργία

Πέμπτη 10 Ιουνίου
24ωρη Γενική Απεργία

(συγκέντρωση Πλατεία Κλαυθμώνος, ώρα 11.00)

Κάτω τα χέρια:

• από το 8ωρο
• τις συλλογικές συμβάσεις
• την απεργία

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Το νομοσχέδιο με την κατάργηση του 8ωρου και την έμμεση, αλλά σαφέστατη κατάργηση της απεργίας, φιλοδοξεί να φέρει το τέλος της εργασίας, των εργατικών αγώνων και του συνδικαλισμού όπως τα γνωρίσαμε ως τώρα. Ένα νομοσχέδιο, γραμμένο από το ΣΕΒ, που επιχειρεί να ανατρέψει στοιχειώδεις κατακτήσεις και δικαιώματα.

Πρόκειται για το πιο αντιδραστικό νομοσχέδιο μετά τη μεταπολίτευση, για μια στρατηγική κίνηση αντεργατικής αναδιάρθρωσης των σχέσεων εργασίας και αφοπλισμού των εργαζομένων από το ισχυρότερο όπλο τους, το δικαίωμά τους στη συνδικαλιστική, συλλογική δράση και τον αγώνα, με απώτερο στόχο να περάσουν τα πιο αντιλαϊκά και αντικοινωνικά μέτρα.

Το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, προβλέπει:

• Την κατάργηση του 8ώρου και την επιβολή εβδομάδας 50 ωρών εργασίας, μέσω των ατομικών συμβάσεων εργασίας. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη αντιμεταρρύθμιση του νομοσχεδίου, που καταργεί την εμβληματικότερη κατάκτηση των εργαζομένων, 135 χρόνια από την απεργία στο Σικάγο και 101 χρόνια μετά την καθιέρωση του 8ώρου στη χώρα μας. Οι επιπλέον 2 ώρες εργασίας, καθημερινά, είναι χωρίς αμοιβή και χωρίς προηγούμενη συλλογική σύμβαση. Έτσι, οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν χωρίς υπερωριακή αμοιβή μέχρι 10 ώρες ημερησίως. Οι εργοδότες αφού δηλώσουν την υπερωριακή εργασία στην ΕΡΓΑΝΗ θα δεσμεύονται να «επιστρέψουν» τις ώρες στον εργαζόμενο εντός έξι μηνών. Δηλαδή π.χ. θα τον βάλουν να δουλέψει 6 ώρες κάποια άλλη ημέρα. Με αυτόν τον τρόπο το νομοσχέδιο κάνει λάστιχο τη ζωή και την καθημερινότητα κάθε εργαζόμενου, σπάει την κανονικότητα του καθημερινού εργασιακού του χρόνου και προσαρμόζει όλη τη ζωή του στις ανάγκες της εργοδοσίας.
• Ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση και φαλκιδεύει ακόμη περισσότερο το δικαίωμα στην απεργία. Πέρα από το γνωστό 50%+1, που νομοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση το 2018 για την απεργία, προβλέπει την ηλεκτρονική ψηφοφορία στις Γενικές Συνελεύσεις, καταργώντας έτσι το δικαίωμα στον ζωντανό διάλογο, στην αντιπαράθεση των θέσεων και απόψεων, στη ζύμωση και τελικά στη σύνθεση. Πρόκειται ουσιαστικά, για την κατάργηση του δημοκρατικού διαλόγου στα συνδικάτα. Ο φαρισαϊσμός και η υποκρισία τους δεν έχουν όρια, αφού από τη μια ζητούν το 50%+1 για την απαρτία των Γενικών Συνελεύσεων για απεργία κι από την άλλη νομιμοποιούν τα αποτελέσματα των ψευδοεκλογών στην εκπαίδευση που είχαν συμμετοχή 5 – 8%!!!
• Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που κηρύσσουν απεργία (…) υποχρεούνται να καταθέσουν ενώπιον του Ο.ΜΕ.Δ. (Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας) αίτηση διεξαγωγής δημόσιου διαλόγου για τα αιτήματα της απεργίας(…) ο εργοδότης δικαιούται να ζητήσει τη διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου ενώπιον του Ο.ΜΕ.Δ(…) Όσο διαρκεί ο δημόσιος διάλογος, αναστέλλεται η άσκηση του δικαιώματος της απεργίας. Δηλαδή, η εργοδοσία μπορεί ακολουθώντας την οδό του «δημόσιου διαλόγου» να παγώσει επ’ αόριστον την απεργιακή κινητοποίηση. Σε ένα ήδη απονευρωμένο συνταγματικό δικαίωμα, αυτό της απεργίας, όπου το 90% των απεργιών κηρύσσονται παράνομες και καταχρηστικές, προστίθενται κι άλλα εμπόδια, που στόχο έχουν την περαιτέρω φαλκίδευσή του, αν όχι την κατάργησή του.
• Η συνδικαλιστική οργάνωση που κηρύσσει απεργία υποχρεούται να προστατεύει το δικαίωμα των εργαζομένων, που δεν συμμετέχουν στην απεργία, να προσέρχονται και να αποχωρούν ελεύθερα και ανεμπόδιστα από την εργασία τους και να παρέχουν αυτήν χωρίς εμπόδιο και ιδίως χωρίς την άσκηση σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος τους από οιονδήποτε. Η περιφρούρηση των απεργιών, ακόμα και η επιστολή προς τον επίδοξο απεργοσπάστη, της μεγάλης απεργίας του 2006 στην εκπαίδευση, ακόμα και η παρότρυνση για συμμετοχή στην απεργία, αποτελούν ποινικό αδίκημα. Ακόμα και όταν κηρύσσεται απεργία, πρέπει να είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
• Καταργούν την Κυριακάτικη αργία σε 31 κλάδους κι επιχειρήσεις, μειώνουν την αμοιβή των υπερωριών (αν και όταν αυτές πληρώνονται) και απελευθερώνουν τις απολύσεις εργαζομένων, αφού ο εργοδότης δεν είναι πλέον υποχρεωμένος να επαναπροσλάβει τον εργαζόμενο, αν δικαιωθεί στο δικαστήριο. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας ωφελεί μόνο τους εργοδότες κι αποστερεί τη μόνη μέρα ξεκούρασης από τους εργαζόμενους.
• Για την τηλεργασία προβλέπονται τα πάντα εκτός από το σημαντικότερο: το χρόνο τηλεργασίας, που γίνεται λάστιχο προς όφελος του εργοδότη. Η τηλεργασία θα αποτελέσει μια νέα μορφή εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Για παράδειγμα, στην εκπαίδευση, οι Προϊσταμένες Νηπιαγωγείων και οι Διευθυντές Δημοτικών Σχολείων βρίσκονται μονίμως σε εγρήγορση, απέναντι σε μια βροχή εγκυκλίων που αποστέλλονται από το ΥΠΑΙΘ, ακόμη και τα Σαββατοκύριακα…
• Διαλύουν ουσιαστικά το ΣΕΠΕ, απομακρύνοντάς το από την ευθύνη του Υπουργείου Εργασίας με τη μετατροπή του σε «δήθεν» ανεξάρτητη αρχή, απεκδυόμενοι την πολιτική ευθύνη για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας.
• Τα διαλείμματα εργασίας των εργαζομένων μετατρέπονται υποχρεωτικά σε χρόνο που δεν συμπεριλαμβάνεται στο ωράριο.
• Νέες διευκολύνσεις στις απολύσεις.
• Συνεχίζεται η υπονόμευση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.
  

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι το αντεργατικό και αντιλαϊκό νομοσχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ΣΕΒ και της εργοδοσίας. Ουσιαστικά, νομιμοποιεί τη ζούγκλα των εργασιακών σχέσεων που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα εδώ και χρόνια με τα 10ωρα, τα 14ωρα και τα 4ωρα ωράρια εργασίας, με μοναδικό στόχο τα επιπλέον κέρδη για τις επιχειρήσεις. Τριάντα χρόνια μετά την πρωτοφανή έκρηξη της τεχνολογίας, που αντικατέστησε χιλιάδες  εργατικά χέρια, αντί να έχουμε μείωση των ωρών εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς, έχουμε και αύξηση των ωρών εργασίας και μειώσεις στους μισθούς. Το αίτημα των εργατών στο Σικάγο για 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ξεκούραση και 8 ώρες ελεύθερο χρόνο, είναι και πάλι επίκαιρο.

Τα μέτρα αυτά, προφανώς, και δεν θα αφορούν μόνο τον ιδιωτικό τομέα. Είναι απολύτως βέβαιο  ότι θα επεκταθούν και στο Δημόσιο, όπως έγινε και το 2010 με την αύξηση του ωραρίου από 37,5 ώρες την εβδομάδα σε 40!!! Ειδικά τα μέτρα που αναφέρονται στη λειτουργία των σωματείων, στο δικαίωμα στην απεργία, στην ελεύθερη συνδικαλιστική δράση, αφορούν και στο Δημόσιο. Μπροστά σε αυτό το αντεργατικό νομοσχέδιο - λαιμητόμο για τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας έχουμε την υποχρέωση να αντιδράσουμε έτσι ώστε να μην κατατεθεί στη Βουλή, να μην ψηφιστεί κι αν ακόμη ψηφιστεί, να ανατραπεί. 

ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ δίνουμε το «παρών» στην απεργία της 10^ης Ιουνίου και στο συλλαλητήριο για να βροντοφωνάξουμε:

• Κάτω τα χέρια από το 8ωρο και την απεργία
• Κάτω τα χέρια από τις συλλογικές συμβάσεις
• Όχι στην κατάργηση του Σ.ΕΠ.Ε.
• Κάτω τα χέρια από τις κατακτήσεις μας

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η κινητοποίηση της 10^ης Ιουνίου αποκτά χαρακτήρα παλλαϊκού ξεσηκωμού:

24ωρη Απεργία για την ίδια μέρα, αποφάσισε και η ΓΣΕΕ, το ΕΚΑ και δεκάδες άλλα σωματεία του ιδιωτικού Τομέα. Οι εργαζόμενοι του Δημόσιου και του Ιδιωτικού Τομέα δίνουν συντονισμένα τη μάχη για να μην περάσει αυτό το νομοσχέδιο.

Οι αγώνες μας δε θα σταματήσουν ακόμα κι αν ψηφιστεί, μέχρι να καταργηθεί!

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ !!!